بیشتر درب اتوماتیک ها از سنسورهای تشخیص حرکت یا سنسورهای نوری استفاده می کنند که در دو طرف درب نصب می شوند تا درب ها را باز / بسته شوند.

بسیاری از مردم معتقدند که درب اتوماتیک های اختراع دنیای مدرن هستند، اما ممکن است شما را شگفت زده کند که درب اتوماتیک ها تقریبا نیم قرن در اطراف آن بوده اند. با گذشت زمان، این درها از لحاظ تکنولوژیکی پیچیده تر شده اند، اما این ایده برای مدت زمان طولانی بوده است!

تمام درب اتوماتیک ها، صرف نظر از نوع یا طراحی آنها، شامل سنسورهایی هستند که در هنگام ایجاد نیاز به باز شدن / بسته شدن درب ها کمک می کنند. بیایید به انواع سنسورهای مورد استفاده در درب اتوماتیک ها نگاه کنیم:

سنسور فشار

در دهه ۱۹۶۰، “تشک های کنترل” به عنوان حسگر برای تشخیص روش پیاده ها مورد استفاده قرار گرفت. این تشک ها تغییرات در وزن / فشار در یک منطقه خاص از زمین در مقابل و جلو دروازه ها را تشخیص داد. اگر وزن یک ناحیه خاص از حد مجاز بیشتر باشد (محدودیت ماشه کمتر از میانگین وزن انسانی بود)، سپس درب ها باز می شود.

مزیت استفاده از این نوع سیستم این بود که هنوز باز است، تا زمانی که فشار روی مات وجود داشته باشد، یا در صورتی که فردی ایستاده / راه رفتن در نزدیکی درها وجود داشته باشد، باز می شود. این نه تنها آسان برای ورود / خروج سریع می شود بلکه مانع از ورود درب ها به یک فرد می شود.

آشکارسازهای حرکت یا سنسورهای نوری

با این حال، امروزه بیشتر درب های اتوماتیک از سنسورهای تشخیص حرکت یا سنسورهای نوری استفاده می کنند که در دو طرف درب نصب می شوند تا درب ها را باز / بسته شود. این سنسور ها، به عنوان نام آنها، نشان می دهد، تشخیص و یا ‘نگاه کنید به’ حرکت در مقابل دروازه. در این سنسور ها، حرکت با یک پرتو مایکروویو (۱۰٫۵ گیگاهرتز) توسط یک آنتن نصب شده در هدر درب شناسایی می شود و به طور کلی در جهت و به سمت جلو اشاره می کند.

این سنسورها کاملا موثر هستند، اما یک نقص عمده دارند: آنها فقط می توانند حرکت را تشخیص دهند. بنابراین، فردی که به آرامی باقی می ماند یا به آرامی حرکت می کند (مثل شهروندان سالخورده) ممکن است شناسایی نشود، که می تواند منجر به حوادث شود.

سنسورهای مادون قرمز

این سنسورهای تخصصی از تکنولوژی مادون قرمز برای باز کردن / بستن درب ها استفاده می کنند. این سنسورها تغییرات دما را در محدوده اطراف درب ها تشخیص می دهد، بنابراین هنگامی که یک فرد به درب ها می آید، امضای گرمایش توسط سنسورها تشخیص داده می شود که باعث می شود درها به پرواز باز شوند!

توجه داشته باشید که این سنسور ها به طور کارآمد با کار خود کار می کنند، اما اغلب سنسورهای مختلف در ترکیب های مختلف در یک سیستم واحد برای جلوگیری از سقوط یا نظارت استفاده می شود. به عنوان مثال، سنسورهای حرکت کار خود را برای راه اندازی مکانیسم باز کردن به زودی به عنوان آنها احساس می کنند و یا “دیدن” حرکت در مقابل درب. با این حال، اگر فرد بیش از حد آهسته حرکت می کند یا در حال نزدیک شدن به درها باشد، سنسور فشار، وزن فرد را تشخیص می دهد و از بستن درب جلوگیری می کند تا وزن از بین برود، یعنی فرد از آن عبور می کند یا از طریق درگاه عبور می کند .

درب ها واقعا باز می شوند؟

بعد از اینکه سنسورها حضور یک فرد را تشخیص دادند، کار واقعی باز کردن / بستن درب ها باید انجام شود. سنسورها به یک درایو الکترونیکی متصل می شوند که به پانل های درب از طریق یک درایو کمکی یا یک چرخ دنده متصل می شوند. درایو کمکی توسط کمربندهای لاستیکی تنظیم می شود که حرکت و باز شدن درب ها را تنظیم می کند. در پایین این درب ها غلطک هایی هستند که اجازه می دهد درب ها به راحتی اسلاید شوند.

درب های اتوماتیک این روزها فوق العاده راحت و کاملا امن هستند، اما کار برای انجام طرح های بهتر و دقیق انجام می شود. من در مورد شما نمی دانم، اما شخصا، من دوست دارم یک درب که با ضربه محکم و ناگهانی از انگشتان من و یا یک فرمان ساده گفتار باز می شود دوست دارم … این نوع آینده من منتظر است!